USA i Ukraina, wraz ze swoimi europejskimi sojusznikami, sugerują całkowite zawieszenie broni, a Kijów nalega na uwolnienie wszystkich więźniów.
Projekt USA zawiera niejasne sformułowanie, że Ukraina otrzyma „wiarygodne gwarancje bezpieczeństwa” od krajów europejskich i zainteresowanych państw pozaeuropejskich. Sugeruje również, że Ukraina porzuci swoje ambicje członkostwa w NATO, ale nie członkostwa w UE.
Ukraina poszukuje gwarancji bezpieczeństwa, w szczególności od USA, podobnych do Artykułu 5 NATO, chociaż nie ma zgody co do przystąpienia Ukrainy do Sojuszu.
Ukraina i jej sojusznicy odmawiają zaakceptowania jakichkolwiek ograniczeń dotyczących ukraińskiej armii lub obecności, uzbrojenia i operacji zaprzyjaźnionych sił zagranicznych w Ukrainie. Kijów będzie omawiał kwestie terytorialne dopiero po pełnym i bezdyskusyjnym zawieszeniu broni i ustanowieniu linii kontroli.
Stany Zjednoczone proponują natomiast uznanie de jure kontroli Federacji Rosyjskiej nad Krymem i de facto nad pozostałymi okupowanymi terytoriami, przy jednoczesnym zwrocie Ukrainie części obwodu charkowskiego. Oba dokumenty przewidują powrót elektrowni jądrowej w Zaporożu pod kontrolę ukraińską z udziałem USA (same Stany Zjednoczone sugerują dystrybucję energii elektrycznej między obie strony), a także podpisanie przez Kijów i Waszyngton umowy w sprawie minerałów.
Plan USA obejmuje zniesienie sankcji wobec Federacji Rosyjskiej oraz współpracę polityczną i gospodarczą z tym krajem.
Z kolei Ukraina i jej sojusznicy sugerują złagodzenie sankcji dopiero po osiągnięciu stabilnego pokoju i przywrócenie ich w przypadku naruszenia porozumienia.
Plan USA niejasno odnosi się do przywrócenia Ukrainy i rekompensaty finansowej. Z drugiej strony Ukraina domaga się rekompensaty od Rosji, w szczególności poprzez zamrożone aktywa rosyjskiego banku centralnego w Europie.