Zyski z ukraińsko-amerykańskiej umowy w sprawie minerałów prawdopodobnie pojawią się za 10 lub więcej lat, ponieważ inwestorzy napotkają określone wyzwania w realizacji projektów z nią związanych. Rozwój strategicznie ważnych minerałów w krajach o ugruntowanym sektorze wydobywczym, takich jak Kanada i Australia, często trwa od 10 do 20 lat.
W przeciwieństwie do tego, wiele ukraińskich złóż pozostaje stosunkowo niezbadanych. Przed inwazją na pełną skalę Ukraina nie spieszyła się z wydawaniem nowych licencji wydobywczych. W latach 2012-2020 przyznano około 20 licencji na wydobycie ropy i gazu, jedną na grafit, jedną na złoto, dwie na mangan i jedną na miedź. Łącznie w Ukrainie istnieją 3 482 aktywne licencje, przy czym 7 z 24 potencjalnych projektów wydobywczych zlokalizowanych jest na terytoriach okupowanych przez Rosję. Projekty te obejmują wydobycie litu, grafitu, minerałów ziem rzadkich, niklu i manganu.
Nowy projekt ustawy przedłożony do ratyfikacji proponuje skierowanie dochodów z wykorzystania zasobów naturalnych do specjalnego funduszu w ramach budżetu państwa Ukrainy w celu dalszej alokacji do Amerykańsko-Ukraińskiego Funduszu Inwestycji Odbudowy. Źródła przychodów będą obejmować: 50% opłat z nowych specjalnych zezwoleń na użytkowanie podglebia, 50% środków ze sprzedaży nowych specjalnych zezwoleń i 50% dochodów ze sprzedaży produktów państwowych. Wypłaty z funduszu inwestycyjnego będą przeznaczone na projekty odbudowy infrastruktury związane z powojenną odbudową.